Ecostyle roofmijt tegen bloedluis bij gevogelte 5.000

De Natuurlijke Vijand van de bloedluis is de roofmijt. Wanneer je deze inzet in de juiste toepassingsperiode (van april tot september) ben je gauw van de plaag af. De roofmijt is een lichtbruine beestje van ongeveer 1 mm groot. Van nature leeft hij in de bovenste centimeters van de bodem. De roofmijt gaat actief op zoek naar de bloedluis in diens schuilplaatsen. Dit zijn vaak de plekken waar ook de vogels zich graag nestelen (slaap- en nestplaatsen, ei-leg plaatsen etc.). 

Hoe werken roofmijten?

Een roofmijt leeft gemiddeld 6 weken en eet in deze periode enkele honderden bloedluizen (ongeveer 5 per dag). Het resultaat van de toepassing wordt na ongeveer twee weken zichtbaar. Om bloedluis goed te bestrijden moet je niet alleen de roofmijt goed inzetten, maar ook het hok goed schoonhouden, naden en kieren af kitten en zorgen voor een goede hygiëne. Het kan zijn dat er in de eerste weken na het toepassen van de roofmijt meer bloedluizen worden waargenomen. Dit is een goed teken, de bloedluizen worden nu door de roofmijten uit hun schuilplaatsen verjaagd. 

Waar in te zetten?

In het kippenhok, de duiventil, vogelnesten of in de volière. Onze roofmijt is verpakt per 5.000 stuks voor 5 m2 (grondoppervlak + oppervlak zijwanden) of 10.000 stuks voor 10 m2 (grondoppervlak + oppervlak zijwanden). De roofmijten worden geleverd in een zakje met strooisel. In dit strooisel zitten de eitjes, nimfen en volwassen exemplaren van de roofmijt.

Zo herken je bloedluis bij gevogelte

Bloedluis is, in tegenstelling tot wat zijn naam suggereert, geen luis maar een mijt. Bloedluis staat ook wel bekend als rode vogelmijt, kippenmijt of rode mijt. Bloedluis is een parasiet van vogels waaronder kippen, duiven, parkieten en kanaries. Het beestje is minder 1 millimeter groot en rood van kleur wanneer hij zich heeft volgezogen met bloed. Overdag houdt de bloedluis zich schuil in het kippenhok of in de volière; in kieren en spleten, onder zitstokken, onder legnesten of voerbakken en in het strooisel. ’s Nachts komt de bloedluis uit zijn schuilplaats en voedt zich met het bloed van slapende kippen. Dit veroorzaakt stress, verenpikken, verminderde eetlust, roodheid en irritatie van de huid, bloedarmoede en verminderde eiproductie. Een bloedluis leeft 1-2 maanden en kan in die periode wel 2.500 eitjes leggen. Bloedluizen kunnen zo – vooral in de zomer wanneer het warm en vochtig is – in korte tijd tot een enorme plaag uitgroeien. In 1 tot 2 weken tijd kan de hoeveelheid bloedluizen wel met 10 tot 100 keer vermenigvuldigen. Bloedluizen kunnen maandenlang zonder voedsel dus ook in een leeg hok kunnen deze parasieten gedijen.